Ben
Szerepjátékok Istene
"Supreme excellence consists in breaking the enemy's resistance without fighting."
Posts: 1,151
Elfoglaltság: Elfoglalt
Utoljára online: Sept 5, 2024 6:11:38 GMT 1
Feb 24, 2016 12:12:56 GMT 1
|
Post by Ben on Jun 8, 2016 19:01:18 GMT 1
Max kifakadása, sőt a látogatása is meglepett. - Örülök, hogy segítethettem feltárni a szemed, de sajnálom, hogy ilyen módon kellett megtapasztalnod. És bocs, hogy izé... hát falhoz nyomtalak. Meg azért is, mert használtam a zongorádat. Ha még akar kérdezni valamit, akkor válaszolok neki, ha nem csak ennyit mondok neki. - Most ha megbocsájtasz, van egy lány és egy világ amit meg kell mentenünk. *** Amikor Bratt magával rántott nem tudtam ellenkezni és ami azt illeti... megkedveltem ezt a mutánst. Amikor elengedett minket akkor játékos gúnnyal azért ejtettem neki egy megjegyzést. - Hát igen... valóban kurva büdös vagy. - Mosolyogtam rá, majd a vállára tettem a kezem. - Egy zuhany jót tenne. Azt mondják, hogy az ilyen pillanatok miatt éri meg élni. Sajnos ezt pont nem sikerül. Hallom, hogy felszólal a sziréna, végighallgatom a bemondót és tudom, hogy nekem nem itt van a helyem. Retekre nézek. - Mentsd meg a világot, vagy agyonverlek a pokolban. Nekem most... el kell intéznem valamit. Elindulok az ajtó felé, ráhelyezem a kezem a kilincsre és Bethre nézek. - Vigyázz erre a szeméthegyre. Azzal kilépek, a folyosón elviharzok a többiek mellett.Egy hordozható rádiót keresek, ami a riadó frekvenciáján közvetít, feltúrok mindent, széthajigálom őket, de egy csak akad. Bekapcsolom a lámpámat és végiszaladok a csatornán egészen addig, amíg el nem érem a kijáratot. Meg sem állok Fetti néni lakásáig. Felemelem az elrejtett gépfegyvert, a hátamra erősítem majd rohanok is tovább. Az utcán pánikolnak, evakuálni próbálják az embereket, több-kevesebb sikerrel, de egy tömeget lenyugtatni nagyon nehéz. Magam sem tudom, hogy mit képzeltem amikor felmásztam az egyik ház tetejére, a levegőbe lőttem a gépfegyverrel és addig nem kezdtem beszélni, amíg a tömeg rám nem figyelt. - Tudom, hogy mit éreztek most! Védtelenséget, reménytelenséget! Én is ezt éreztem, de aztán rájöttem, hogy mi, falontúliak rosszabb dolgokon is keresztül mentünk. Túléltünk a fertőzéseket, merényleteket, éhséget, szomjúságot. És valahogy túléljük ezt is! A falon túli élethez szükségeltetik egy bizonyos... szikla. Ez a szikla bennetek van. Ez az otthonunk és nem hagyhatjuk, hogy elvegyék tőlünk. Itt élünk. Ez a MI otthonunk, a barátaink, a családunk, gyermekeink. Nem dobhatjuk el ezt az ajándékot azzal, hogy káoszba fulladunk és pánikolunk! Kövessétek az evakuációs terve vagy vonuljatok biztonságba, de ne maradjatok az utcákon! Nézzetek egymás szemébe és lássátok a reményt, emeljétek fel együtt a sziklákat, hogy erőt gyűjtsetek! Mutassuk meg ezeknek a csótányoknak, hogy ez a mi városunk! A levegőbe emeltem az ökölbe szorított kezemet és reméltem, hogy sikerül hatnom rájuk.
|
|
Bratti
Szerepjátékok Császára
"Ez a világ kegyetlen... De egyben gyönyörű is." - Mikasa Ackerman
Posts: 909
Elfoglaltság: Mesélést & Játékot vállal
Utoljára online: Sept 16, 2024 0:19:36 GMT 1
Feb 23, 2016 19:50:58 GMT 1
|
Post by Bratti on Jun 8, 2016 22:02:21 GMT 1
Csak a szememet forgatom, amikor Daryl zavartan reagál gesztusunkra. - Biztos elkapunk valamit… Szerintem ti elég szívósak vagytok, én meg kibírtam fertőzés és betegség nélkül kilenc évig, amíg apám kínzott minket… Szerintem túléljük… Ezután végighallgatok mindenkit. (Itt majd Althea reakció kell még előző reagból). Először Jenna-hoz lépek oda mielőtt még eltűnhetne. Megragadom a karját, hogy megálljon, és rám nézzen. - Hé… Meg ne merj halni, mert megbeszéltük, hogy egy csapat vagyunk, és nélküled nem teljes… Úgyhogy igyekezz! – szorítom meg búcsúzóul a karját, majd elengedem, hogy hadd menjen. Ezután Daryl-hoz fordulok. A fejemben Jenna szavai motoszkálnak. „Vigyázz erre a szeméthegyre.” Hiába szeretném magamat abba a hitbe ringatni, hogy egy csapatként végig együtt kell lennünk, rá kell jönnöm, hogy naivitásom már megint az egeket verdesi. Mert nem vagyunk egyformák. Nem egyforma az értékrendünk. Mindenki mást akar megvédeni, más a fontos neki. És ezt tiszteletben kell tartani, különben sosem leszünk igazán jó csapat, pedig most szükség van ránk ebben a káoszban. - Sajnálom, de nem mehetek veled, hiába kérte Jenna azt, hogy maradjunk együtt. Engem nem arra képeztek ki, hogy az első éles helyzetben elrohanjak máshova. Hanem arra, hogy a lakókat védjem. Nem mondom, szerintem sincs sok értelme odamenni, hogy feltartóztassuk őket, de nem szabad magukra hagyni az embereket. Mert akkor tényleg végünk. De nem terveztem leállni harcolni velük. De mihelyt az emberek biztonságba megérkeztek, azonnal hozzád rohanok. Remélem, nem kell részt vennem a harcban, mert azt már nem szeretném. De a kötelesség az kötelesség. Te siess oda! Remélem, megérted ezt a döntésem – Nézek rá kérlelően, majd ekkor Ryuko elindul, ezért köszönetet mondok magamnak, hogy minden nálam van, ami kellhet. A ruhám is jó, a fegyvereim is itt vannak. Althea felé nézek. - Te kivel tartasz? – nézek rá kedvesen. Nem szeretném, ha úgy érezné, hogy két tűz közé került. – Amelyiket fontosabbnak tartod, oda menj! – Ha velem tart, akkor megvárom, majd egymás mellett haladva sietünk Ryuko után. Ha nem jön, akkor valószínűleg egymagam követem a lányt, valószínűleg egyenesen a halál torkába. De hiszen ezért dolgoztam annyit. Végre kamatoztathatom a tudásomat. Ahogy egyre kijjebb érünk az alagútból, úgy ver egyre hevesebben a szívem. Nem mondom, eléggé tartok ettől az egésztől, hiszen ez az első komolyabb harcom valószínűleg. És egyből ilyen komoly történetbe kerültem. Mélyeket lélegzek, hogy megmaradjon a hidegvérem. Ha Althea velem jön, akkor ha kiértünk az alagútból, így szólok hozzá. - Szerintem jobb, ha együtt maradunk… Nekem biztosan jobb. És ha harcra kerülne a sor, akkor nagyobb az esélye, hogy túléljük. Mit szólsz hozzá? – nézek rá komolyan. Vajon elég lesz a két késem, pisztolyom és pengéim, hogy túléljem ezt az egészet?
|
|
Aria
Szerepjátékok Istene
Szeresd ellenségeidet! Azzal kergeted őket az őrületbe.
Posts: 1,043
Elfoglaltság: Elfoglalt
Utoljára online: Aug 13, 2023 7:55:28 GMT 1
Feb 23, 2016 21:54:48 GMT 1
|
Post by Aria on Jun 12, 2016 9:52:42 GMT 1
Csendben hallgatom az utasításokat, majd Darylra nézek, végighallgatva a szavait. Igaza van abban, hogy Thomas minden bizonnyal közel járt a megfejtéshez, de egyetértek Beth szavaival is... az emberek veszélyben vannak, és azért jártuk végig az akadémiát, azért tanultunk katonának, hogy megvédjük őket, ha szükség van rá. Sorkatonaként meghalni... lehet, hogy pocsékul hangzik, de végeredményben azok vagyunk. Tudni akarom, mire jött rá a bátyám, de most máshol van rám szükség. - Egyetértek, hogy meg kell találnunk, akármi is van ott. De... az emberek élete mindig az első. Segítenünk kell. - Beth-hez fordulok, és halványan elmosolyodom. Neki is pokoli nehéz lehetett az elmúlt időszak. - Veled tartok. Most kiderítjük, mit ért a kiképzésünk. Gyorsan számbaveszem a felszerelésemet, tudom, hogy nem sok, de talán elég lesz. A csizmámba tűzve ott van a bátyámtól kapott kés is, egyfajta emlékeztetőként. Mindig szerettem volna szembenézni a zernidákkal, de abban a hitben éltem, hogy amikor ez a pillanat eljön, már többet tudok majd róluk, már valamennyire megértem őket... hát, ettől még távol álltunk. De ha ez van, ez van. Beth újabb megszólalására bólintok. - Egyetértek. Talán hatékonyabban tudunk segíteni az evakuálásban is, ha valaki beteg, sérült, vagy más módon segítségre szorul, jobb, ha ketten vagyunk. - felelem.
|
|
Whitewolf
Szerepjátékok Császára
"Wolf maga a háború" Ben
Posts: 849
Elfoglaltság: Mesélést & Játékot vállal
Utoljára online: May 12, 2022 19:55:41 GMT 1
Feb 23, 2016 20:05:49 GMT 1
|
Post by Whitewolf on Jun 23, 2016 21:53:03 GMT 1
Jenna
Az emberek nagyrészt ignorálják a beszédedet és inkább fejvesztve menekülnek tovább a város felé. Aki észrevesz az is csak olyanokat kiált, hogy: „Inkább mentsd te is a bőröd“ meg „Megőrültél? Mind meghalunk“. Alattad a házból Fetti néni pillant fel rád. -Jenna lányom. Szerintem tűnj el te is. Van amikor itt az ideje a szép beszédeknek de ez nem egy olyan. Mi mind túlélők vagyunk. Ezért menekülünk ahelyett, hogy beszédeket hallgatnánk. Nincs időd elgondolkozni a szavakon mert hirtelen valami Déja vut okoz. Egy robbanás rázza meg a tőled pár méterre a teret és a közeli hangosbemondó eligazító hangja hirtelen átvállt egy férfi hangjára. -Íme. Testvéreim eljött az ítélet ideje. A felsőbb faj eljött, hogy megáldjon benneteket. Csak egyetlen módon kerülhetitek el a vészt testvéreim. Ha leteszitek a fegyvert és engedelmeskedtek a királynő szavának. Térjetek át a hát a helyes útra! A vörös hangya még megbocsát. A tömegben felemelkedik egy gépfegyver és egyenest tüzet nyit a legközelebbi hangszóróra. -Kussolj paraszt. Előbb fogok a lányra hallgatni a tetőn mint rád köcsög. Neki legalább jó ötletei vannak. Nem úgy mint a bogarak seggének nyalása. A fegyveres feléd fordul. -Nyugi csajszi veled vagyok. De ezt a tömeget lehetetlen lesz kontrollálni hacsak nem találunk ki valamit.
Beth, Althea
A két nő után eredtek a csatornába. Nem kell sok, hogy kijussatok a szabad ég alá és lássátok a pánikban menekülő embereket. A kapu felé a HCG már eléggé ura a helyzetnek és könnyedén rendbe szedik a káoszt. A civileket így sokkal nagyobb rendben terelik a város központja felé. Amint kiléptek a csatornából a tájon kívül egy robbanást láttok. Majd egy férfihang veszi át az eddigi figyelmeztető hangok helyét. -Íme. Testvéreim eljött az ítélet ideje. A felsőbb faj eljött, hogy megáldjon benneteket. Csak egyetlen módon kerülhetitek el a vészt testvéreim. Ha leteszitek a fegyvert és engedelmeskedtek a királynő szavának. Térjetek át a hát a helyes útra! A vörös hangya még megbocsát.
Daryl
Satsuki rád pillant. -Nem támadhatunk. Meg kell védenünk a várost. Ha ezt a hullámot visszaverjük akkor elég időt nyerünk ahhoz, hogy az egész sereggel megtámadhassuk az AIDI-t. Egyszerre. Tökéletes csapás lenne és az egyetlen esélyünk. Ha most támadnánk azzal nem nyernénk semmit. Pusztán rengeteg civil áldozat lenne a végén. Szerintem menj a társaiddal és segíts az evakuációban. Aztán majd az elsők lehettek a győztes rohamban. Persze csak ha úgy óhajtjátok.
|
|
Ben
Szerepjátékok Istene
"Supreme excellence consists in breaking the enemy's resistance without fighting."
Posts: 1,151
Elfoglaltság: Elfoglalt
Utoljára online: Sept 5, 2024 6:11:38 GMT 1
Feb 24, 2016 12:12:56 GMT 1
|
Post by Ben on Jul 1, 2016 12:03:52 GMT 1
Éreztem, ahogy a keseredettség és a csalódottság egyaránt végigkúszik a testemen, de erőt vettem magamon és nem hagytam, hogy felül kerekedjen rajtam. Meg kellett őriznem a hidegvérem. És ekkor jött a robbantás, az emberek még szervezetlenebbek és eszetlenebbek lettek, mint korábban. Tudtam, hogy nincs sok időm gondolkodni, főleg annyi, hogy a legjobb megoldást válasszam így a felmerülő lehetőségek közül az elsőt választottam. - Rendben kölyök, ha valóban velem vagy segíts összeszedni az ittmaradottakat. Feleltem és elmagyaráztam neki, hogy merre találja a KEG bunker bejáratát. Valószínűleg a fél csapat megint lefogja majd tépni a fejem, de már végképp nem érdekelt. Ezek az emberek bajban vannak és idekint megtanultam, hogy senkit nem hagyunk hátra. Én magam is így tettem, aki nem tudott lábra állni, azt támogattam, odavezettem olyanokhoz, akik tudtak. Az óra ketyegett, perceim, másodperceim maradtak ahhoz, hogy odavigyem őket a bunkerhez. Biztos voltam benne, hogy azok közül is segítettem valakiken, akik pár másodperccel korábban azt mondták, hogy inkább mentsem a saját bőrömet. Ha így történt, akkor rájuk mosolygom és ennyit mondok: - Az én életem össze van kötve a tiétekkel, titeket veszni hagyni olyan, mintha öngyilkosságot követnék el. Miután senki sem maradt a környéken lezártam a bunker ajtaját, tudtam, hogy odakint lassan kezdetét veszi a mészárlás. Idelent mindenképp biztonságosabb. Végigvezettem őket az alagúton, még Wauren vérének szaga sem billentett ki. Amikor kinyitom a börtön ajtaját ránézek Maxwell-re és ennyit mondok. - Azt mondtad, hogy tanítottam neked valamit. Itt a lehetőséged arra, hogy bizonyítsd. Nem vagy harcos, segíts ezeken az embereken. Ránézett az újdonsült társára. - Mi a többiek után megyünk. És azzal elrohant, egyenesen a csapat többi tagja után. Amikor beérte őket ránézett a gépfegyveres férfira. - Mégis ki a faszom vagy te?
|
|
Dogorn
FRPG Guru
"I have respect for people who live a fulfilled life."
Posts: 565
Elfoglaltság: Mesélést & Játékot vállal
Utoljára online: Apr 28, 2022 11:37:10 GMT 1
Feb 23, 2016 16:33:11 GMT 1
|
Post by Dogorn on Jul 16, 2016 11:47:33 GMT 1
Daryl végignézte, ahogyan mindenki szépen, lassan elindul kifelé. - Nem mesében vagyunk... Egy emberen nem fog múlni a harc végkimenetele, a csatatéren... Nem tudhatjuk, hogy mi van a koordinátáknál. Azt kéne ellenőrizni. - Mondta a férfi, majd Satsuki válaszolt is. - Rendben... akkor indulok! - Mondta, majd amint ki akart lépni az ajtón, belépett Jenna, méghozzá rengeteg menekült társaságában. - Hát ez? - Kérdezte a mutáns, de nem is akart vele foglalkozni. - Mindegy is... Mit szólnál ha kocsikáznánk egyet? - Mosolyodott el, majd kocogva elindult az elrejtett harckocsihoz. - Nah Picúr? A hölgyeké az elsőbbség! Ólmot eresztenél a fejükbe, vagy inkább halálra rémítenéd őket a vezetési tudásoddal? - Nevetett. A lánytól függően beszállt vagy a vezető, vagy pedig a tüzérségi ülésbe.
|
|
Whitewolf
Szerepjátékok Császára
"Wolf maga a háború" Ben
Posts: 849
Elfoglaltság: Mesélést & Játékot vállal
Utoljára online: May 12, 2022 19:55:41 GMT 1
Feb 23, 2016 20:05:49 GMT 1
|
Post by Whitewolf on Jul 22, 2016 16:22:16 GMT 1
Jenna
A csuklyás férfi elmosolyodik. -A nevem Steven Sloha. Afféle kereskedő vagyok. Begyűjtöm az értékeket a pusztulatból és eladom. Igazából nem is a városban élek hanem a nővéremmel kinn a romok közt. Nem hitted, hogy ott túl lehet élni mi? Na igen Hannoujiban nem mondják el az ilyesmit a lakosoknak. De ez egy hosszú sztori jobb napokra. Épp egy kis árut hoztam be kintről eladni egy helyi kereskedőnek mikor megszólalt a riadó. Mellesleg jó beszéd volt a tied. Mire a menekültekkel felbukkansz az összes távol keleti nevű személy eltűnik a bunkerből így zavartalanul tudod őket a városba vezetni. Ezután Daryl meginvitál egy kis kocsikázásra.
Jenna, Daryl
HA úgy döntötök, hogy egy kis megelőző csapást intéztek a bogarakra kocsival akkor nem kell sokat haladnotok. A város déli pontján húzódó magasodó domb ugyanis tökéletesen megmutatja a romok felől közelítő hordát. Először csak egy-két fekete pötty bukkan fel a távolban. Szerencsére nem felétek közelítenek, hanem tőletek keleti irányba jönnek elő és egyenesen Hannouji felé tartanak. Tőkéletes pozícióban vagytok, hogy egy kicsit megtépázzátok a soraikat. Pláne, hogy ez még csak az előőrs és tőletek jó négyszáz méterre haladnak. Szinte észrevétlenek vagytok.
|
|
Whitewolf
Szerepjátékok Császára
"Wolf maga a háború" Ben
Posts: 849
Elfoglaltság: Mesélést & Játékot vállal
Utoljára online: May 12, 2022 19:55:41 GMT 1
Feb 23, 2016 20:05:49 GMT 1
|
Post by Whitewolf on Jul 22, 2016 17:03:21 GMT 1
Althea, Beth Valamerre rossz irányba kanyarodhattatok a bunkerből kievezető járatokban, mert a város egy már kihalt részére érkeztek meg. Innen nyilván már elmentek az emberek. De mivel egyikőtök sem falon kívüli nem nagyon tudjátok merre kéne elindulni. Tanácstalanul bolyongtok a kihalt város utcáin. Félelmetes hely. A sok szemétből épített házikó élettel tele nem volt annyira rémisztő. De így. Mintha nem is valóságban járnátok annyira abszurd az egész. Hirtelen motoszkálást hallotok. Mindketten odanéztek épp időben, hogy észrevegyétek az egyik oldalsó sötét sikátorból rátok villanó sárga szempárt. Lehet, hogy pár másodpercig azt gondoljátok, hogy ez valami kutya vagy macska, de semmi sem kattog így a fogaival. De főleg nem jár ötödmagával. A hat zernida kivetődik rátok az árnyakból egyenest a napfényre. Nem tudjátok, hogy kerültek ide de ahogy fegyvert rántotok, tudjátok, hogy most kiderül majd mit vertek a fejetekbe az akadémián. (Nem muszáj kockadobni el tudjátok intézni kreatív módon is ha beugrik valami.) Pisztollyal kétszer lőhettek bele a dögökbe mielőtt elérnek 4,5,6 gyilkol. Beth dobókései a viccesebb fajtába tartoznak mert ha azt használja akár hármat is eldobhat de csak 5,6-ossal fogja megölni a bogarakat (eredetileg hatos lenne, köszönd Maxnek).
|
|
Ben
Szerepjátékok Istene
"Supreme excellence consists in breaking the enemy's resistance without fighting."
Posts: 1,151
Elfoglaltság: Elfoglalt
Utoljára online: Sept 5, 2024 6:11:38 GMT 1
Feb 24, 2016 12:12:56 GMT 1
|
Post by Ben on Jul 31, 2016 21:20:51 GMT 1
Felmérem a helyzetet, és jobbnak találom a menekültek bunkerben hagyását. Valószínűleg a bogarak nem rajzanak majd le ide, hiszen a létezéséről sem tudnak. Igen, határozottan jobb lesz így, nem hiszem, hogy bárkinek fejfájást okoznának. Maxwellnek azért a fegyvertár és az értékek elzárását tanácsolom, de ha rám szakad az ég, akkor sem viszem ki őket innen. A várost bevehetik, ezt a helyet lehet, hogy meg sem találják. Közben végighallgatom Steven mondandóját, nem tudom leplezni az arcomra ülő meglepődöttséget. - Odakint? Mégis, hogyan? Az a hely egy kaptár raktár... Ekkor lép oda hozzám Daryl, örömmel nyugtázom, hogy visszatért a régi énje. A menekültes kérdésére egy mindent eláruló arckifejezéssel válaszoltam. Maradnak és kész. Ez egy olyan arcom volt, mellyel ha egy férfi vitába száll, akkor enyhe kifejezés az, hogy lekapom a tíz körméről. Furcsa, de ezt a grimaszt afféle anyai ösztönhöz tudnám a leginkább hasonlítani. A következő kérdésére már hajlandó vagyok rendes választ adni, aztán én is intézek egyet Steven-höz. - Rendben, kocsikázzunk. Te is jösz? Amikor megláttam a harckocsit, szerelmes lettem. Mindig is szerettem a nagy fegyvereket és szerintem ők is hasonló véleménnyel voltak rólam. Amikor Daryl választás elé állít, habozás nélkül válaszolok. - Azt hiszem olyat is elütnék, ami a miénk. Sosem voltam jó sofőr, nem venném észre, hogy kifogy a benzin és gondolkodás nélkül tovább hajtanék. - Vigyorgok rá - A hátsó kicsike az én volánom. Egyetlen mozdulattal felpattanok a kocsira, a kesztyűtartóból kiveszek egy napszemüveget, majd felmászom az áldást osztó golyószóróhoz. - Na, mi lesz? Úgy értem, ugye tudsz vezetni... *** Amikor elérjük az előörsöt, valami parancsféleségre várok és ha nem érkezik semmi, akkor tüzet nyitok a dögökre. - Még mindig nem értem, miért nem lehet rovarírtóval lefújni őket. Ha már lőtávolságon kívülre kerültek így szólok. - Vigyél közelebb, még nem szórakoztam ki magam. Vagy akarsz cserélni?
|
|
Bratti
Szerepjátékok Császára
"Ez a világ kegyetlen... De egyben gyönyörű is." - Mikasa Ackerman
Posts: 909
Elfoglaltság: Mesélést & Játékot vállal
Utoljára online: Sept 16, 2024 0:19:36 GMT 1
Feb 23, 2016 19:50:58 GMT 1
|
Post by Bratti on Aug 10, 2016 12:11:41 GMT 1
Megszólal valami hang. - Úgy tűnik, nem csak ezek a dögök vannak ellenünk- Nézek hátra iskolatársnőmre, de ekkor majdnem lefejelem a falat, hiszen itt az út kettéágazik. Néma csönd uralkodik a járatokban, csak néha-néha hangzik fel a szél sikítása. Ketten maradtunk. Althea-ra nézek. - Jobbra? – kérdezem, mire ő bólint, hiszen egyikőnk sem tudja, merre is kéne menni. Szaladunk tovább egy ideig, és hamarosan kilyukadunk a város egy elhagyatott részére. - Úgy tűnik, itt már nem sok hasznunkat veszik… - Mondom lemondóan. – De ne forduljunk vissza, mert a végén teljesen eltévedünk ezekben a járatokban! Örülök, hogy kijutottunk onnan - borzongok meg. Mivel továbbra se, tudjuk az utat, elindulunk egyenesen előre. Nem mondom, én sem éltem valami jó helyen, de ez még annál is rosszabb. Ijesztő. A szél itt felüvölt néha, és akkor én megremegek. Valamiért apámra emlékeztet. Ez bizony valaminek a kezdete… Gondolom nagyot sóhajtva. Nézek jobbra-balra, de senki és semmi nincs itt. Még a végén kimaradunk mindenből, amíg itt bóklászunk. Ám ekkor jobb oldalt egy sárga szempárt látok. Na tessék… Elkiabáltam, bár ez biztos csak egy macska. - Hé, c-c-c, gyere ide! – mondom neki, egy lépéssel közelebb lépve. De ahelyett, hogy nyávogást hallanék, fogcsattogás válaszol. - Ez biztos nem egy kutya… - mondom Althea mellé hátrálva, közben egyik kezemben egy kés, a másikban egy pisztoly. – Ki kéne valamit találni… - sürgetem, ahogy előbukkannak azok a teremtmények, akik ellen kiképeztek. De most így fogalmam sincs, mit kezdhetnénk ellenük ezekkel a kezdetleges fegyverekkel. Ráadásul hatan vannak kettő ellen. – Van valami ötleted? – látom rajta, hogy erősen gondolkodik. Majd meglátom a megoldás szikráját a szemében, és már felém is fordul. -„ Ezek mégis csak rovarok, nem? Hiába ilyen undorítóak… - néz rám, de én csak értetlenül bámulok rá, mire folytatja. – Magyarul a hasfaluk igen sérülékeny, Beth. Ott könnyen megsérülnek, csak azt nem tudom, hogy hogyan érjük el, hogy két lábra álljanak… - Althea… Ezek egyre közelebb jönnek… - mondom egyre kétségbeesettebben. Elég ijesztőek ilyen közelről, a szívem hevesebben kezd verni, és érzem, hogy a tenyerem csúszóssá válik az izzadságtól. El ne ájulj! Figyelmeztetem magamat, és sikerül újra koncentrálnom. Már csak tíz lépésre vannak tőlünk. Gyorsan körülnézek, és egy elég merész terv jut eszembe. Már rohanok is el Althea értetlen feje mellett, a kezébe nyomva az egyik késem, majd egyenes a rovarok felé haladok. Csak ennyit kiáltok vissza a lánynak. - Csak figyelj és bízz bennem! – kiáltom át a vállam fölött. Az utolsó pillanatban azonban elfordulok balra, és az egyik ház alsó ablakpárkányára próbálok felugrani, aztán feljebb mászom a következőre, míg addig nem érek, hogy ha két lábra nem állnak ezek a dögök, akkor ne érjenek el, de lehessen őket ingerelni, hogy próbálkozzanak. Kibiztosítom a fegyverem, majd az egyik Zernida felé tartom, és megpróbálok bele lőni. Akár sikerül, akár nem, üvölteni kezdek feléjük. - Hé, ti dögök! Itt vagyok! Ide gyertek, ti undormányok! – kiáltom gúnyos hangon. Remélem, hogy felém jönnek, ekkor Althea szemébe nézek, hogy kezdheti a mészárlást, de próbálja meg kevésbé hangosan, talán a késsel. Én is nekiállok, ha felém jönnek, akkor lövök, ha mégis Althea-t nézik, akkor leszállok, és a késsel a hátuk mögött irtom őket. Nagyon remélem, hogy sikerül, és megpróbálom minél kevésbé veszélyesen csinálni.
|
|
Whitewolf
Szerepjátékok Császára
"Wolf maga a háború" Ben
Posts: 849
Elfoglaltság: Mesélést & Játékot vállal
Utoljára online: May 12, 2022 19:55:41 GMT 1
Feb 23, 2016 20:05:49 GMT 1
|
Post by Whitewolf on Aug 14, 2016 17:52:48 GMT 1
Jenna, Daryl A géppuska lövedékei messzire szállnak átt a többszáz méterre rohanó bogarakig. Egyre inkább elöntik a pusztulatot de azért. A kár amit okoztatok nem tűnik számottevőnek de a katonáknak már ennyivel kevesebb gondjuk lesz. Miközben Jenna tüzel Steven (aki hatalmas lelkesedéssel jött veletek) kiugrik a járműből és pár lépéssel előbbről kezd tüzelni a rovarokra géppisztolyával. Mikor az első tár kifogy és Jenna felajánlja a fegyver átadását egy árnyék takarja ki a rátűző napot. Épp időben pillant fel, hogy el tudja kerülni egy szárnyas rovar csapását. A dög nem nagy viszont nincs egyedül. Ötödmagával érkezett. (Rálőhettek ilyenkor hatosra tudjátok csak eltalálni. Mivel fasza fegyvereitek vannak ezért kétszer lőhettek. A járműre szerelt nehézgéppuska nem lő ilyen magasra. A kreatív megoldásokat javaslom és a menekülés ajánlott opció mert szerintem ezek csak többen lesznek )
|
|
Aria
Szerepjátékok Istene
Szeresd ellenségeidet! Azzal kergeted őket az őrületbe.
Posts: 1,043
Elfoglaltság: Elfoglalt
Utoljára online: Aug 13, 2023 7:55:28 GMT 1
Feb 23, 2016 21:54:48 GMT 1
|
Post by Aria on Aug 14, 2016 18:17:57 GMT 1
Rossz irányba kanyarodhattunk, mert kihalt területre érkezünk. Idegesen futtatom végig a tekintetemet a szemétből épített házakon... kicsit a temetők jutnak eszembe a városrészről. Ha fényben járod őket, adott esetben más emberek is vannak körülötted, hiába borzongsz meg a gondolattól, hogy hol jársz, nem félsz. Ha viszont sötétben vagy, még ha nem is egyedül, hirtelen minden félelmetesebbé válik, ott is rémeket látsz, ahol nincsenek. Én pont így éreztem magam éppen. Mikor motoszkálást hallottam, azonnal odakaptam a fejem, és hamar átkoztam is magamat ~Ne legyél már ilyen szánalmas, Althea. Katonának képeztek ki az istenért. Próbálj bátor maradni.~ Majdnem fel is lélegzem... a szempár maga annyira nem is rémisztő, tartozhat egy elkóborolt macskához is, de jobban fülelve rájövök, hogy ez a teória aligha helytálló. A fogak csattogása nem jellemző semmilyen kistermetű állatra... semmilyen ismert állatra... megfogom Beth karját, aki megpróbálja úgy hívni, mint egy macskát, és hátrébb lépek. Biztos nem kutya... nem is macska... Zernida. Tudatosul bennem, hogy milyen lénnyel állunk szemben, még mielőtt kilépnének az árnyékból. Beth előveszi a fegyverét, és én is reagálok. Először a pisztolyomért nyúlok, majd a csizmámba rejtett késért. ~Kívánj szerencsét Thomas. Ha most nem járunk sikerrel, hamarosan újra találkozunk.~ Megszorul a kezem a fegyveren, de hamar átlátom a helyzetet. Egyszerűen aligha győzhetünk. Túl sokan vannak, nekünk meg túl gyengék a fegyvereink. Ha támadunk, biztos, hogy most veszítünk. Beth is láthatólag ugyanezen gondolkodik, és engem kérdez, hogy van-e valami ötletem. Egy pillanatra felemelem a fejemet, és úgy nézek a lényekre. Félrebillentem, és eszembe jut amit az iskolában tanultunk. A zernidák rovarszerűek. Minden rovar, még a csótányok kitinpáncélja is jelentősen gyengébb a hasi részen... a lábakkal valamennyire levédhető, de ha felágaskodna, azokat az egyensúlyozáshoz szétvetné, és könnyedén meg lehetne vágni, vagy lőni. - Ezek mégis csak rovarok, nem? Hiába ilyen undorítóak… - kezdem, a lányra pillantva. - Magyarul a hasfaluk igen sérülékeny, Beth. Ott könnyen megsérülnek, csak azt nem tudom, hogy hogyan érjük el, hogy két lábra álljanak… Beth-en látszik, hogy megrémisztik az egyre közelebb merészkedő zernidák, és én is érzem, hogy a pánik lassan fojtogat. Mintha összeszorítaná a légcsövemet. Megszorul a kezem a késemen, és ismét megnyugszom. Képesnek kell lennem rá. Most vagy sikerül kitalálni valamit, vagy végünk. Beth gyorsabban reagál. Elrohan mellettem, és a kezembe nyomja az egyik kését, amit könnyen összefogok a sajátommal. Először nem tudatosul bennem mire készül, de nem kiáltok utána. "Csak figyelj, és bízz bennem!" ~Rendben. Bízom benned Beth.~ Pont megfelelő magasságba mászott. Ha a zernidák rá figyelnek, azonnal rájövök, hogy nem hívhatom fel magamra azonnal lövésekkel a figyelmet, hiszen akkor azonnal támadni fognak. Két kés, illetve egy pisztoly. Ha van nálam bármilyen olyan eszköz (madzag, vagy hasonló, akár a fegyverövön, ha lehet ilyen), ami elég hosszú, és ráköthetem a kések markolatára, akkor gyorsan csomót kötök, és úgy dobom a kést a zernida hasa felé, hogy elérje, és belefúródjon, akár mindkét pengével megcsinálom ezt. Utána a madzag segítségével megpróbálom még jobban elhúzni, hogy mindenképp súlyos sérülést okozzak. Ha ez nem is sikerül, erős rántássan így vissza tudom szerezni a pengéket, és viszonylag csendesen el tudom intézni mindegyik zernidát. Ha ez nem működik, mert nincs nálam ilyen madzag, abban az esetben igyekszem kettőt késsel elintézni, és csak ezután veszem elő a pisztolyomat. A közelharcot igyekszem kerülni (hiszen abban az esetben, mivel a zernida hasát kellene támadnom, vészes közelségbe kerülnék... akár ki is lapíthatna). Amennyiben Beth nem tudja elvonni a figyelmüket, én is átveszem részben az ő módszerét, de kissé lejjebb mászom, és betörök egy ablakot. Ha kihajolok, innen is tudok hasra lőni, vagy kést dobni, de ha hátrálok, nem érnek el, ráadásul ha benyúlnak az ablakon, nem látnak rendesen, így támadhatom a lábukat, a sérülés pedig adott esetben veszélyeztetetté teszi őket. Ugyanígy, ha sikerül valahogy fejjel benyúlniuk, igyekszem a szemükbe lőni, vagy, ha látok olyan lehetőséget, a szájukba, hogy a torok, vagy a szájpadlás, és ezáltal az agy sérüljön. Ha a szemlövés sikerül, az ugyanúgy az agyat sértheti, ott ráadásul páncéljuk sem lehet.
|
|
Dogorn
FRPG Guru
"I have respect for people who live a fulfilled life."
Posts: 565
Elfoglaltság: Mesélést & Játékot vállal
Utoljára online: Apr 28, 2022 11:37:10 GMT 1
Feb 23, 2016 16:33:11 GMT 1
|
Post by Dogorn on Aug 15, 2016 9:04:58 GMT 1
PN04B2_Y1-61-61-6·1-6
|
|
Dogorn
FRPG Guru
"I have respect for people who live a fulfilled life."
Posts: 565
Elfoglaltság: Mesélést & Játékot vállal
Utoljára online: Apr 28, 2022 11:37:10 GMT 1
Feb 23, 2016 16:33:11 GMT 1
|
Post by Dogorn on Aug 15, 2016 9:22:34 GMT 1
(Beszarsz, hogy meglett a 2x6 xDxD Már bocsánat a szóért xD) Daryl beült a volán mögé és egyenesen az érkező rovarok raja felé száguldott. - Azt ugye tudjátok, hogy könnyedén meglehet, hogy ez egy öngyilkos küldetés? - Kiabálta túl a csodakocsi motorjának a zúgását, majd hangosan nevetni kezdett. - Mit szólnátok egy kis zenéhez? - Mondta, majd rávágott egyet a rádióra, ami maximum hangerőn szólni is kezdett.
Vezetés közben kilapított párat az útjába kerülő csótányok közül, amit csak hangos nevetéssel nyugtázott. De aztán jöttek a repülő szörnyetegek. - Nézzétek ott fent! Mi a rák ez az undormány? - Kiáltotta, majd lefékezett az autóval, hogy könnyebben lekaphassák őket. Ő maga pedig kihajolt a kocsiból, megpörgette az ujján a coltot és leadott két lövést, aminek következtében kettő zuhanni kezdett, egyenesen a föld felé. - Szerintem lassan húzhatnánk innen... Lehet, hogy nem látnak minket annyira szívesen errefelé... Mit szóltok hozzá? Mi legyen a következő úticél? - Kérdezte, majd kifarolt az autóval és a város belseje felé száguldott.
|
|
Whitewolf
Szerepjátékok Császára
"Wolf maga a háború" Ben
Posts: 849
Elfoglaltság: Mesélést & Játékot vállal
Utoljára online: May 12, 2022 19:55:41 GMT 1
Feb 23, 2016 20:05:49 GMT 1
|
Post by Whitewolf on Aug 21, 2016 21:16:25 GMT 1
Jenna, Daryl
Daryl brutális akciójára mintha egy kicsit megrettennének a legyek így lemaradnak, picit mikor visszafelé indultok. Közben leadhattok hátrafelé is lövéseket (egy lövés hatosok találnak, némi előnyöket fogok érte juttatni.) Ahogy eléritek Hannouji peremét még vettek hátra egy pillantást és a látvány megdöbbentő. A horizontot szinte csak bogarak lepik el végeláthatatlanul. Ha nem bőgne, olyan hangosan a csoda kocsi motorja hallani lehetne a több millió láb dübörgését. A külváros utcáin száguldotok és mintha épp előttetek vetődne be egy alak egy házba egy másik meg felmászik egy tetőre. Ráadásul zernidák kergetik őket. Daryl jobb ha gázt ad (és dob egy d6-ot, hogy megtudjuk hány darab dögöt sikerül elgázolni.)
|
|