Whitewolf
Szerepjátékok Császára
"Wolf maga a háború" Ben
Posts: 849
Elfoglaltság: Mesélést & Játékot vállal
Utoljára online: May 12, 2022 19:55:41 GMT 1
Feb 23, 2016 20:05:49 GMT 1
|
Post by Whitewolf on Apr 15, 2016 15:16:36 GMT 1
Jenna, Jared, Daryl
A kocsival úgy törtök át a szűk utcákon és a kerítésen, hogy szinte mindent magatokkal sodortok. A Jennára fegyvert szegező őrök nem kis meglepetésére. A kocsi géppuskájának tüzére meg se próbálnak visszalőni. Annyit nem ér nekik az ügy. Inkább fedezékbe menekülnek. Így Jennának szabad az út és az általa tökönrúgott fickót hátrahagyva a kocsiba vetődik. Egyenesen hason fekvő Waurenre vetődik. Az meg se moccan. Az arcát nem látni de feltehetőleg elég fájdalmas ábrázata lehet. Már csak a feje hátulján éktelenkedő ütés nyoma miatt is.
Max
-Oké, Oké. Bármibe belemegyök csak a bicskámot adja vissza.-szól a férfi továbbra is kétes akcentussal. Miután eloldozod engedelmeskedik és kikíséritek Altheához. Mikor hirtelen Beth eszméletlen nagyot tanyál.
Beth
Már épp kíséritek ki a fickót mikor a romokat kerülgetve arra kényszerülsz, hogy áthaladj azon a ponton ahol a bicskás férfire ráleltetek. A sötétben nem látsz jól így hiába lépkedsz óvatosan felbuksz valamiben. Egy káromkodást követően visszafordulsz, hogy megnézd mi a fene lehet az. Hiszen a legtöbb követ eddig sikerüt félrerúgni. Ahogy közelebb hajolsz valami kilincs féleséget látsz meg. Egy faszerkezetben van belesüllyesztve a padlóba. Feltehetőleg egy csapóajtóra leltél. Althea
A fickó idegesen válaszol. -Tényleg nem érdekli? Nagyon kár. No mindegy. Amúgy..őőő... csak mászkálok errefelé próbálok eladni ezt azt tudja, hogy van ez. A férfi szövegét egy hatalmas puffanás töri meg a hátad mögül amire odakapod a fejed. Ő ezt kihasználva megpróbál eliszkolni bár a sok cuccában nem halad túl gyorsan.
|
|
Dogorn
FRPG Guru
"I have respect for people who live a fulfilled life."
Posts: 565
Elfoglaltság: Mesélést & Játékot vállal
Utoljára online: Apr 28, 2022 11:37:10 GMT 1
Feb 23, 2016 16:33:11 GMT 1
|
Post by Dogorn on Apr 15, 2016 16:52:33 GMT 1
http Daryl tüzet nyitott az Jenna támadóira, de azok rögvest elmenekültek! Mikor látta, hogy sikeresen bevetődött a járműbe, megveregette a kocsi oldalát és felkiáltott. - Oké, megvagyunk! Most pedig húzzunk a fenébe! Ugye nem lyuggatták ki, egyikőtöket sem? - A férfi még egy rövid ideig a kocsi gépágyúját kezelte és figyelte, hogy követik-e őket. Mikor már megbizonyosodott a biztonságukról, nyugodtan leült az egyik ülésbe. Oda hajolt Wauren-hez, megnézte a pulzusát és azt is, hogy lélegzik-e. - Oké, még életben van a dagadék, csak nagyon ki lett ütve. Szép munka Jared! Talán még sem leszel talp alatt, mint először gondoltam... - Veregette meg a sofőr vállát. - Viszont amit te műveltél Picúr! Zseniális! Mik voltak azok az égő csirkék? - Mondta nevetve, de ekkor meglátta, hogy nincs rajta nadrág. Daryl erre csak még hangosabban a kacagott. Letörölte a könnyét, majd levette magáról a köpenyét és a lánynak nyújtotta. - Tessék! Amúgy meg... Mi történt veled? Ezzel vontad magadra az őrök figyelmét, amíg mi elraboltuk ezt a disznót? Új láttam sikeres volt, mert rohadt sokan voltak rád kíváncsi! Alig bírtam levakarni rólad őket azzal a mocsoknagy fegyverrel! - Nevetett. - Nah mindegy! Csak érjünk vissza az állomásra, aztán vallassuk ki ezt a nyomorultat! A kocsinak tudok egy helyet... Csak két utcányira van a bázistól és soha nem fogják megtalálni. Nem hiszem, hogy átférne azon a csatornafedőn, akár a kereke is, ennek a böhöm autónak. - Daryl megmutatta a többieknek a rejtekhelyet. Egy romos épület volt, egy szűk bejáróval. Régen valami kis raktárépület lehetett, de a kocsi az pont befért. - Itt még a kotorékok se fogják megtalálni... - Mutatott, egy fehér X-re a falon. - Itt már jártak és elvittek minden mozdíthatót a környékről. - Ha jól tudom ez az ideig színük... - Mondta miközben kiemelte Wauren-t. Gyere Jared! Kapjuk fel ezt a nagy dögöt, aztán húzzunk... - Mikor beértek a bázisra felkiáltott. - Halihó, megjöttünk! Meghoztuk a pizzát! Hogy milyen a feltét? Van rajta sajt, pepperoni, kukorica, paradicsom és egy jó nagy adag, zsíros Wauren! - Mondta, majd elengedte és a földre esett a férfi. - Jah és innen két utcányira vár rátok egy vadonat új csodakocsi, egy rohadt nagy gépfegyverrel a tetején! Ezen kívül kinyírtunk pár tetvet, a rohadékok közül és esélyük sem volt követni minket! A többiek megjöttek már?
|
|
Whitewolf
Szerepjátékok Császára
"Wolf maga a háború" Ben
Posts: 849
Elfoglaltság: Mesélést & Játékot vállal
Utoljára online: May 12, 2022 19:55:41 GMT 1
Feb 23, 2016 20:05:49 GMT 1
|
Post by Whitewolf on Apr 15, 2016 18:24:07 GMT 1
Eközben valahol máshol valami amiről nem tudtok... (Avagy szégyellem magam a rövid reagok miatt.) Nashred. Terjednek Hannoujiban pletykák arról, hogy létezik egy HCG kiképzőkoszpont a sivatag közepén. Hogy pontosan hol is van azt senki nem tudja. Még azok a katonák sem akiket ott képeznek. De egyben biztosak lehetünk. A végzős tanulók közül azokat akik jelentkeznek a HCG-hez ezután hónapokig nem látják. Aztán egyszer csak a kiképzés végeztével felbukkannak. Elesetten és megtörten. De immár katonaként. Ez Nashred a HCG kiképzőközpontja és az erőd a pusztulat közepén. Tízezer katonával és tömérdek fegyverrel várja, hogy bevessék őket a bogarak ellen. A bázis egyetlen nem sátor épülete (Ha a falakat nem számítjuk) egy hatalmas torony volt a szélen ahonnan a minden irányba legalább egy kilométer széles területet jól be lehetett látni. Ebben a toronyban ült most Richard Ferguson Smith marshall is. A HCG megbízott vezetője. A karrierista tábornok negyvenes évei végére Lady Satsukinak köszönhetően érhette csak el ezt a pozicíót. Sok munkájába tellett, hogy az uralkodónő ennyire megbízzon benne de sikerült. Most már ő irányít. Nem az a fruska az akadémia tornyából. A parancsnok összeszorította a fogát. Szomorú de követnem kell őt. Ebben a pillanatban kiáltott fel az egyik rádiós a parancsnok mellett: -Uram Tanya bejelentkezett. -Na végre. Adja ide. A rádiós rögtön átnyújtotta a fejhalgatót. A marsall pedig fejére helyezte. -Haló Tanya ott van?-szólt bele a mikrofonba. -Igen tábornok. -Na végre, hogy bejentkezett. Már azthittem meghaltak. Mit gondol, hogy csakúgy elmehetnek két héttel meghosszabbítani a felderítő útjukat? -Követtük az egyik romfurkász karavánt akik a szokásosnál is északabbra merészkedtek. Aztán egyszer csak nyomukat vesztettük. Valahol az egykori harmadik kerületben. A felhőkarcolók között egyszerűen megszűntek létezni. Megpróbáltuk felderíteni a környéket és nos azthiszem ezt a saját szemével kell látnia tábornok. Átküldöm a képeket... Amint a képek megjelentek a parancsnoki képernyőn az egész központ elcsendesedett. -Úgy saccolom tíz-tizenkétezer lehet a képen lévő rajban. De nyomokat találtunk arra, hogy pár napja ugyanakkora csordák haladhattak el. Ha fizikiailag lehetséges lett volna a csend most döntött volna úgy, hogy már negatív értékben lesz csak mérhető. Szinte a szívdobbanásokat is hallani lehetett. -Továbbá erről a magaslatról vonulásra utaló porfelhőket látunk. Vihar nem csinál ilyet. -Őrmester egyetlen kérdésem maradt csak.-törte meg a csendet a marsall- Merre haladnak? -/Sóhaj/ Uram. Ez csak Hannouji lehet. -Rendben. Biztonságos távolságból kövessék a hordát és ha bármit észlelnek azonnal jelentsenek. -Értettem tábornok. Tánya kilép. A marsall leemelte a fülhalgatót és körbenézett a teremben. -Uraim íme. Itt a háború amit őseinktől megörökültünk. Senki még csak mozdulni sem mert. -MI A PÖCSÖMRE VÁRNAK MÉG? MOZGÓSÍTSÁK EZT AKURVA TÁMASZPONTOT KÜLÖNBEN EZREK HALNAK MEG! Mint egy varázsütésre megtört az eddig folytogató némaság és az összes katona akcióba lendült. Egyszerre kezdett mindenki a rádiókba beszélni és parancsokat osztogatni. A riadó megszólalt. „Minden egységnek sorakozó. Ez nem gyakorlat. Ismétlem nem gyakorlat.” A bázis mélye megnyílt és fölemelkedtek a Valkűr típusú szállítók. Néhol pedig helikopterek kezdtek körözni. A tízezer katona pedig egyszerre kezdte fölkapni a fegyvereit és páncélzatát. Aztán a bázis megremegett. Egy picit mindenki eldőlt oldalra de semmi nem történt. -Uram a bázis megkezdte a kiásást. -Értve folytassák. Még egy remegés. Majd eszméletlen búgás csapott fel. Nashred évtizedek óta nem használt motorjai felpörögtek és a mozgó erőd több tonnás lánctalpain hozzálátott ahhoz amire a leginkább hasznos volt. Az ellenség eltaposása.
|
|
Whitewolf
Szerepjátékok Császára
"Wolf maga a háború" Ben
Posts: 849
Elfoglaltság: Mesélést & Játékot vállal
Utoljára online: May 12, 2022 19:55:41 GMT 1
Feb 23, 2016 20:05:49 GMT 1
|
Post by Whitewolf on Apr 16, 2016 13:49:26 GMT 1
Jenna
Miközben a többiek Waurennel előre sietnek te azzal vagy elfoglalva, hogy szerezz valamit amivel takarhatod magad. Ez a probléma nehezen megoldható mert a garázst tényleg teljesen kifoszották. Jobb híján a Daryl által kapott bűzös mosatlan köpenyt nem szivesen de tekered magad köré és a többiek után iszkolsz. A sötét csatornában az orrodig se látsz ezért csak a hangjuk alapján tudod követni a többieket egész míg újra el nem éritek a bázist. Daryl hangjára előlép Mikisugi az egyik szoba sötétjéből. -A többiek épp most mentek el a fölrobbant raktárhoz. De viszont hoztak egy két hasznos dolgot amit most vizsgálok. Ekkor kezd Wauren ébredezni és nyögdécselni. Pont egy időben azzal, hogy előrelépsz és végre meglátod az arcát. Az arcot amit évek óta nem tudtál kitörölni az emlékezetedből. Azt a férfit aki minden éjszaka eljött és az álmaidban kísértett. Pedig ő feltehetőleg még csak nem is emlékszik rád. Megláttad George Frederik Wauren arcát. Azé férfiét aki oly sok éve megerőszakolt.
|
|
Ben
Szerepjátékok Istene
"Supreme excellence consists in breaking the enemy's resistance without fighting."
Posts: 1,151
Elfoglaltság: Elfoglalt
Utoljára online: Sept 5, 2024 6:11:38 GMT 1
Feb 24, 2016 12:12:56 GMT 1
|
Post by Ben on Apr 16, 2016 17:41:27 GMT 1
http - Hát, ha ilyen lábakat látnék én se a többiekre figyelnék. - Vigyorgok vissza Daryl-ra, majd elfogadom a köpenyt és magamra terítem. - A seggemről nem is beszélve. Az úton a késemet vizsgálgatom és ellenőrzöm, hogy mennyi töltény maradt a pisztolyaimban. Ezzel gyorsan elütöm az időt, amíg el nem érünk a rejtekhelyhez. Daryl köpenye büdös volt, de egyáltalán nem zavart. Úgy érzem ő az a mutáns, akit ténylegesen a barátomnak mondhatok. Persze a köpeny igazgatása miatt lemaradok, de ez van, ezt kell szeretni. Mellettem Wauren kezdett nyögdécselni. Ez a nyögés... nem... ez nem lehet ő... Ekkor azonban a halvány fényben megpillantom az arcát. Te mocskos disznó! Küzdök a sírással, egy hatalmas gombóc van a torkomban. A nyakára helyezem az egyik karomat, majd kitör belőlem, ami már több éve nyomasztott. De ordítva. - Gondolom fel sem ismersz te utolsó rohadék seggfej. Nézz a szemembe! NÉZZ A SZEMEMBE! Most... - kissé őrülten, folyó könnyekkel felkacok. - Most én vagyok... Most én vagyok az erősebb... Ökölbe szorul a jobb kezem és egy hatalmas ütést mérek az arcára. - Egyáltalán tudod ki vagyok rohadék?! Nézz a szemembe és úgy mond, hogy nem tudod! A választól független a késemért nyúlok és a gyomrába szúrom. Aztán mégegyszer. Mégegyszer. Mégegyszer. Nem tudok leállni, szúrás szúrást követ, de sohasem ugyanabba a sebbe. Kilyuggatom, mint egy nyulat a sörétes. - Egyszer erőszakoltál meg, de olyan volt, mintha minden nap megtetted. Ott voltál, amikor elszundítottam, amikor próbáltam aludni, olyan voltál, mint egy árnyék! Azzal beleszúrom a kést a szemgolyójába, majd jóformán összesem. Vége van. Én mégis összecsuklok és a földön remegek, valószínűleg mindenki tekintetét magamra vonva.
|
|
Dogorn
FRPG Guru
"I have respect for people who live a fulfilled life."
Posts: 565
Elfoglaltság: Mesélést & Játékot vállal
Utoljára online: Apr 28, 2022 11:37:10 GMT 1
Feb 23, 2016 16:33:11 GMT 1
|
Post by Dogorn on Apr 16, 2016 18:34:08 GMT 1
i.imgur.com/LXMuQmQ.png - Rendben, akkor amíg vissza nem jönnek kezdhetjük a vallatást. - Mondta Daryl, de akkor Jenna idegbajt kapott, üvöltözni kezdett és behúzott egyet Wauren-nek. Leesett neki, hogy mi állt a dolog mögött. - Hé, hé! Nyugi! Még... - Mondta és közben a lány mögé ment, hogy leszedje a szemétládáról, de akkor Picúr elővette a kését és a gyomrába döfte. - Baszki!! Hogy a rohadt életbe!! - Kiáltotta, miközben a tarkójára tette mindkét kezét. ~ Ennek ne lesz jó vége... ~ Gondolta, majd karba tette a kezét és végignézte, ahogyan beleszúrta a kést, újra és újra és újra. - Kitomboltad már magad? - Kérdezte rezzenéstelen arccal, amikor látta a lányon, hogy már belefárad a vagdalásba. - Ugye tudod, hogy most nagyon elbaszarintottál mindent? Tudom, hogy ez egy utolsó seggfej és halált érdemelt, de a tetves életbe már! Miért nem voltál képes várni, 5 percet, amíg kitálalt volna nekünk? Aztán már azt csináltál volna vele, amihez csak kedved szottyant volna! Tisztában vagy vele, hogy mennyivel közelebb kerültünk volna a hangyásokhoz vagy, hogy hány ártatlan életet menthettünk meg volna, ha ez a szarházi elmondja, amit tud?! - Emelte föl a hangerejét és belerúgott egy hatalmasat a hullába. - Hát ez mennyei! Majdnem otthagytuk a fogunkat, kinyírunk egy rakás csótányt, idecipeljük ezt a böhöm nagy állatot, erre disznóvágást rendez... Eszem megáll! - Mondta, majd keresett magának egy ülőalkalmatosságot, feltette a lábát az asztalra, elővette a pisztolyát és idegesen babrálni kezdte. Kitárazta, majd újratöltötte, megforgatta párszor, törölgette, stb... Általában megnyugszik, ha ezt csinálja, de most nem tudott másra gondolni, csak arra, hogy győzelmük kulcsa elveszett, Wauren életével együtt. - És most, mi a jó, bánatos fenét fogunk mi csinálni? - Kérdezte mindenkitől.
|
|
Bratti
Szerepjátékok Császára
"Ez a világ kegyetlen... De egyben gyönyörű is." - Mikasa Ackerman
Posts: 909
Elfoglaltság: Mesélést & Játékot vállal
Utoljára online: Sept 16, 2024 0:19:36 GMT 1
Feb 23, 2016 19:50:58 GMT 1
|
Post by Bratti on Apr 17, 2016 18:26:57 GMT 1
Hála az égnek, engedelmeskedik, bár ettől függetlenül nem bízom benne. Fejemmel intek Max-nek, hogy oldozza el, én fedezem. Majd ha ez megtörtént, akkor Max megy elől, a férfi középen, én pedig hátul, késemet készenlétbe helyezve, ha bármi történne, akkor azonnal reagálni tudjak. Persze ahogy a férfi megígérte, nem tesz semmi gyanúsat. Már világosabb van, hiszen nemsokára reggel lesz, de még így sem látok teljesen jól. Miközben kifelé kísérjük, egyszer csak megbotlom valamiben, de annyira, hogy a földre esem. A késem csak pár centire állt bele a földbe a fejem mellett. Szitkozódva kelek fel, enyhén elvörösödtem a szégyentől, majd újra felkapom a fegyveremet, és visszafordulok, hogy mi a bánatnak sikerült így felbuktatnia. Először egy kőnek nézem, de aztán az első fénysugarak valamin megcsillannak. Közelebbről megnézve egy kilincset vélek felfedezni. Egy csapóajtó… Vajon a titkos bunkerukhoz vezet? Hmmm… Szólok a többieknek… - Á, csak egy nagyobb kő… - Feltűnésmentesen úgy teszek, mintha csak belerúgnék még egyet, azonban csak eltakarom néhány dobozzal, és megjelölöm azzal a kézzel, amit még a fiú hajított arrébb. A félhomályban valószínűleg senkinek nem tűnt fel az akcióm. - Max, ha elengedtük a férfit, meg kell beszélnünk valamit – Remélem, veszi a lapot, hogy nem csak egy egyszerű kő volt az, csak nem a férfi előtt akarom felhozni a témát, hiszen ha nem egyedül van, könnyedén visszatalálnak ide, és akkor ki tudja, mi mindent rontanának el. Kicsit bevágtam a térdem, de ez csak akkor tudatosul bennem, amikor már kiértünk Altheához. Kicsit megdörzsölöm. - Hoztunk egy díszvendéget… Na, öreg, ki vele mindennel, amit tudsz – Figyelmesen hallgatom, amit mond, ha nem hajlandó, akkor fenyegetni kezdem a késemmel, és ezt akkor is megteszem, ha mond valamit. Mindenféleképpen ki kell szednünk belőle mindent. Ha végképp nem tud mit mondani, akkor elengedem, próbálom kedvesen, hiszen nem tűnt valami okosnak, hátha így nem fog támadni. Ha hallótávolságon kívül ért, akkor közelebb intem társaimat, és suttogva szólok hozzájuk, hogy ha bárki kihallgatna minket ne halljon semmit. - Amikor megbotlottam valamiben, az nem egy kő volt. Hanem valószínűleg egy csapóajtó. Ki tudja hova vezet, azonban hamarosan felkel a nap, szóval jobb lenne indulni, nehogy valaki észrevegyen minket. Vagy pedig most lemegyünk, és estig ottmaradunk. Nálam van óra, tudjuk majd, hogy mennyi az idő. Viszont nem sokáig időzhetünk itt, ha nem akarunk bajba kerülni. Vélemény? – Nézek társaimra.
Ha a csapóajtót választjuk: Előre megyek, mert én tudom, hogy hol is van pontosan. Arrébb rugdosom róla a cuccokat, majd megpróbálom felnyitni. Ha sikerül, akkor leereszkedem, ha nem, akkor még próbálkozom különböző technikákkal, ha így sem megy, megkérem a többieket, hogy próbálkozzanak, addig én fedezem őket. Ha sikerül, akkor utolsóként követem őket, ha elsőre sikerül, akkor pedig én megyek le először.
Ha visszaindulunk: Gyorsan haladunk, hiszen villámtempóban emelkedik a nap az égre. Csendben megyek, majd amint visszaérkezünk, azonnal érzem, hogy valami történt. Olyan… feszültség van. Majd meglátom Daryl-t, és barátságosan intek neki. Látszólag semmi baja, majd Jared-nek, Mikisugi-nak és Jenna-nak is biccentek egyet. Majd összeráncolom a homlokom. Mégis mi a fene folyik itt? - Sziasztok, hát veletek meg mi… - Előrébb lépek, és akkor megpillantom őt teljesen véresen. És holtan. A szemem kikerekedik, majd éktelen haragra gerjedek. Már nyitom a számat, hogy megkérdezzem, mégis ki a fene volt ez, amikor eszembe jut, amit az Akadémia edzője mondott nekem. "Ne hagyd, hogy az érzelmeid vezessenek!" Ezért inkább csak lehunyom a szememet, és mélyeket lélegzem, azonban érzem, hogy a düh és a csalódottság könnyei már a szememet marják. Nem fogok sírni… Utolsó erőmmel megacélozom magamat, és lenyugszom, már amennyire tudok. Francba! Tíz éve kerestem ezt a rohadékot, és mire megtaláljuk, már halott… Nem fogok tudni vele beszélni, és nem én öltem meg. Pedig már tizenkilenc éve erre várok. Ez lehetetlen… Biztos él még. Kifejezéstelen arccal lépek oda hozzá, a vér sem érdekel, és csak ennyit motyogok neki. - Hát… Szervusz apám… Nem így gondoltam a viszontlátást… - Aztán megpróbálom kitapogatni a pulzusát, ha van, akkor felkiáltok, hogy még megmenthetjük, és kiszedhetjük belőle, ami kell, és segítenek. Ha nincs, akkor csak dühösen felkiáltok, de ellépek tőle, majd fojtott hangon és röviden elmondom, mi történt velünk, aztán idegesen elnézést kérek, és felsétálok a szobámba. Amint látótávolságon kívül esek, rohanni kezdek, és bevetődöm a szobámba, majd becsapom magam mögött az ajtót, amit valószínűleg még lent is hallanak, aztán az ágyamhoz lépek, és belerúgok, amivel persze semmit nem érek el, csak kissé levezetem a dühömet. Majd az ágyba dőlök, és a párnába fojtom az üvöltözésemet és a sírásomat. Elvették tőlem az utolsó lehetőséget, hogy lezárjam a dolgokat…
|
|
Geri
Lelkes fórumozó
Posts: 61
Utoljára online: Nov 26, 2017 19:55:43 GMT 1
Mar 2, 2016 18:08:36 GMT 1
|
Post by Geri on Apr 18, 2016 20:49:22 GMT 1
images4.fanpop.com/image/polls/575000/575958_1289270742046_full.jpg Mikor a fickó belemegy az ajánlatomba, elégedetten egy halvány mosolyra húzom a számat, majd míg Beth fedez eloldozom. Elindulunk kifelé, majd mikor majdnem kiérünk Beth dob dob egy hátast. - Jól vagy, nem ütötted meg magad, mi volt az amiben elestél? - Kérdezem meg rögtön, de közbe fél szemem a turkálón tartom. Kielégítő választ ad, és a nézéséből és abból, hogy az a "kő" nem mozdult el a helyéről észreveszem a célzását. Feltápászkodunk majd kimegyünk Altheához. Rögtön kiszúrom, hogy ő sincs egyedül és Beth után rögtön megszólalok: - Viszont látom te sem vagy egyedül, ki akar ez lenni és mit keres itt, mit akar?- A "karácsonyfa" felé fordulok -De persze ha gondolja ezt maga is megoszthatja velünk. Szépen egymás után elkezdhetnek mesélni. Megvárom míg mindkettő befejezi, de addigra eléggé fent jár már a nap. Mikor Beth félrehív minket csak ennyit mondok: - Én azt mondom menjünk vissza a bunkerba, megjelölted a lejárót és el magától nem megy sehová, viszont a nap fent van az égen, és egyre többen lesznek itt. Tehát vagy lépünk most, vagy az egész napot ott lent töltjük, de az nem lenne jó ötlet. Tehát induljunk vissza és majd valaki visszajön. megvárom a többiek válaszát, majd ha indulunk, akkor megtorpanok és az az alak félé fordulok akivel bent találkoztunk. -Maradjon itt és figyelje a helyet, ki jár erre, más is be-e megy a raktár romaiba kutakodni. Cserébe jutalmat kap érte, amit csak kér. Ha már most tudja mi kellene ki vele és legközelebb ha találkozunk megkapja. De ha eljár a szája akár a barátainak, a magához hasonlóknak, bárkinek, elképzelni sem tudja mi lesz a büntetése, de az biztos, hogy rosszabb a halálnál. Megvárom mit mond, és a többiek után indulok. Majd 10 méter után még visszafordulok, odahajítom a kését, úgy, hogy pár méterrel előtte álljon a földbe és ha megegyeztünk abban hogy figyeli a helyet rákacsintok. Amint csak tudom levezetem a lányokat az első alagútlejáróba, aminél nem túl feltűnő, hogy valaki a csatornába mászik le. Mikor visszaérünk a bunkerba egy elég kellemetlen meglepetés ér. Waureen a földön fekszik szemében egy késsel, belei félig kilógnak a hasából és ami felettébb aggasztó, Jenna csupa vér és Daryl épp panaszkodik, hogy kihallgatni sem volt idejük. Elsőre nem tudom mit reagáljak, nem akarom Jennát megint lehordani, pedig eléggé arra vinne a szívem, de akkor a későbbiekben biztosan nem tudnánk együttműködni. Ezért, csak nemtetszően elkezdem rázni a fejem, majd Jennához fordulok: - Tényleg várhattál volna, remélhetőleg meglesz valahonnan az infó, de amúgy elég rendesen elintézted, úgy fest mint egy bélrakás, amiből hús- és zsírcafatok lógnak ki, ennél jobbat én sem tudtam volna alkotni. De azért azt megtudhatnám mi okból rendezted itt ezt a...showt?- Nevetem el magam végül, remélve, hogy van elég infó Waureenról abban azt anyagban, ami Tomasz gépén volt. Beth nem tudom mi okból, de reménnyel telve megy oda apjához, de végül a reakciójából ítélve azt állapítja meg, hogy nincs pulzusa. Ez "meglepetésként" ér, így miután Beth elindult én rögtön utána szaladok, majd mikor felérünk az első emeletre utána szólok, mert hiába vagyok fürge, de egy akadémián képzett harcoshoz képest azért elmaradok. -Hé Beth várj, nagyon sajnálom ami történt. Jennának nem volt lett volna joga megölni őt, elvégre a te apád volt és mint mondtam kik vagyunk mi, hogy ítélkezzünk apád felett. Ehhez ha valakinek, hát neked lett volna csak jogod. Ha bármire szükséged van szólj, bármiben számíthatsz rám. - Ha véletlenül Jenna is Beth után jönne, és előzőleg elmondta, hogy azért ölte meg Waureent, amiért megerőszakolta akkor a következőt mondom: -Hé Beth várj, nagyon sajnálom ami történt. Jennának nem volt olyan joga megölni őt, mint neked, elvégre a te apád volt és te szerettél volna végezni vele és mint mondtam kik vagyunk mi, hogy ítélkezzünk apád felett. - Jenna felé fordulok - Ezzel nem azt mondom, hogy neked nem volt jogod megölni. - Viszza fordulok Bethez. - Tényleg sajnálom. Ha bármire szükséged van szólj, bármiben számíthatsz rám. De szerintem most egyedül szeretnél lenni, szóval nem zavarlak tovább. - Ezzel visszamegyek a többiekhez és Mikisuginál érdeklődöm, hogy állunk a nyomozással, eddig mit derített ki.
|
|
Whitewolf
Szerepjátékok Császára
"Wolf maga a háború" Ben
Posts: 849
Elfoglaltság: Mesélést & Játékot vállal
Utoljára online: May 12, 2022 19:55:41 GMT 1
Feb 23, 2016 20:05:49 GMT 1
|
Post by Whitewolf on Apr 19, 2016 20:42:31 GMT 1
-Egy kést döftek a szemébe Beth. -szól Mikisugi- Kizárt, hogy élne. Még a legjobb katonai medigélek se hoznák vissza. Ha akarod eltemetheted. De én nem segítek ebben. Megérdemelte amit kapott. Még ha kaphatta volna öt perccel később is.-itt csúnyán Jennára néz.- szerintem halgassuk ki a még ÉLŐ - megint Jennára néz- foglyunkat. Valaki meg nézzen rá Thomas gépére. Mert sikerült megszereznem a teljes tartalmát az Altheától szerzett emailen keresztül. Mondjuk úgy a KEG emberei nem halottak mind.
|
|
Aria
Szerepjátékok Istene
Szeresd ellenségeidet! Azzal kergeted őket az őrületbe.
Posts: 1,043
Elfoglaltság: Elfoglalt
Utoljára online: Aug 13, 2023 7:55:28 GMT 1
Feb 23, 2016 21:54:48 GMT 1
|
Post by Aria on Apr 23, 2016 15:27:59 GMT 1
Mikor visszaérünk a bunkerbe, a jelenettől, ami fogad, felfordul a gyomrom. A férfi testét teljesen beborítja a vér. Látom Beth arcán, hogy megviseli amit lát... ha gyűlölte is az apját, valamilyen érzelmet kivált az emberből, ha egy rokonát így látja viszont... én, aki nem ismertem, és csak rosszat hallottam róla, majdnem szánni kezdtem. Jenna történetét nem ismertem, nem tudtam, mit vétett neki a férfi, de bár láthatóan hirtelen haragú volt, biztosra vettem, hogy alapos okkal ölte meg. Az ember nem végez ki senkit ennyire brutálisan, ha nem gyűlöli igazán... sőt, akkor is kevesen ölnének meg valakit így... Egy pillanatra felvetült bennem, hogy megkérdezem mi történt, de támadt egy olyan érzésem, hogy csak a torkomnak ugrana, és nagyon nem hiányzott a konfliktus. Abban is biztos voltam, hogy Beth inkább maga dolgozná fel a történteket, így Mikiasugira néztem, és megszólaltam: - Én szívesen átnézem a fájlokat. - ha megkapom az engedélyt, azonnal elkezdem az email tartalmának alaposabb átböngészését.
|
|
Whitewolf
Szerepjátékok Császára
"Wolf maga a háború" Ben
Posts: 849
Elfoglaltság: Mesélést & Játékot vállal
Utoljára online: May 12, 2022 19:55:41 GMT 1
Feb 23, 2016 20:05:49 GMT 1
|
Post by Whitewolf on Apr 23, 2016 15:57:18 GMT 1
-Rendben Althea - szól a "tanár"- nézd meg a gép fájljait. A megbeszélő termi gépről elérhetőek. Max inkább te is menj vele. Egy kínzás nem gyereknek való látvány. A férfi tőle szokatlan módon láthatóan ideges. Valami határozottan nem stimmel. A többiek közben a kihalgatóba vonulnak a gyilkoshoz. Althea, Max A megbeszélő terem egy tágas szoba középen egy kerek asztallal és székekkel. Az egyik falra állandó jelleggel ki van vetítve az egyetlen itteni gép képernyője. Leültök a gép elé és megpillantjátok Thomas adatainak teljes másolatát. A gépen (Ami a wirtuoz 8.1-et használja ami csak arra jó, hogy nem lehet feltörni az értelmetlen hülyeségei miatt. ) egy szövegre és négy különböző fájlra bukkantok: Jegyzetek.txt: „artificial intelligent defense initiative“ 6. Ker: Ez a fájl mindenféle dátumozott szövegeket tartalmaz. De az előző három hónapra visszamenőleg egy sincs benne. Az összes szöveg furcsa számokból áll. Feltehetőkeg koordináták. 3. Ker: Az első pár fájl csak hasonló számozott szöveg mint az előző de aztán elkezdenek számok is ismétlődni. Ha tényleg koordináták akkor a követett dolog oda vissza mozgott feltehetőleg Hannouji és az egykori harmadik kerület között. Aztán az alig egy hónapos bejegyzéseknél elkezdenek furcsábbnál furcsább képek megjelenni. Extrém dizájnú felhőkarcolók, sötét folyosók sohanemlátott elektronikával és az azt körülölelő növényzettel. Aztán pedig ezek a furcsa szobrok, ahogy rájuk néztek szinte kiráz tőlük a hideg. Olyan merevek és ilyesztő pózaik vannak, mintha mozgás közben merevedtek volna. Úgy néznek ki mintha el akarnának szökni de már nem tudnak. Mert a trónjaik odaláncolják őket. Laputa: Majdnem teljesen ugyanazt tartalmazza mint a „pegite“ feliratú dosszié amit aThomas asztalán találtatok csak éppen digitálisan. Ha jobban beleolvastok kiderül, hogy egy a Pegite bolygón lejátszódott Laputa hadműveletről van benne szó. Egy olyan háború volt ahol a föderációból kiszakadni próbáló lázadók idegen technológiát vetettek be. Majdnem győztek. A föderáció több millió katonát vesztett el abban a háborúban. Godzilla waterwolf: Egy jó minőségű netes böngésző. Thomas feltehetőleg inkognitó módban használta mert semmilyen keresési előzményt nem találtok. KEG.: Egy fájl melyben több személyről is érdekes feljegyzéseket találni. Feltehetőleg valami értékelés De csak álneveket említ. Méhkirálynő: Határozottan javul. Készen áll a feladatra. Én a beleegyezésemet adtam a B tervre. De ezt csak azután szabad elvégeznünk, hogyha már Nashredet is aktiváltuk. Mr. Vörös: Készen áll bármire. Egy csomó holmit rábíztam. Csak a saját elképzelései a világról zavarhatják meg. Farkaskölyök: A tökéletes harcos. Nem tudom mit műveltek vele a Laputa hadjárat alatt de kizárt, hogy bármelyik Zernida gondot jelentene neki. Max: Kódnév nélkül. Őt úgysem ismerik. Tehetsége még hasznos lehet a KEG. És az emberiség számára is. Miss Sárga: Hetek óta nem láttuk. Hasznos feladatot lát el a terepen. Őrszem: Bent a méhkasban. Senki nem gyanakodna rá. Max Megismered a tagokat. Bár kettőt közülük még nem láttál de tudod, hogy kik lehetbek. (Privátban megírom.)
|
|
Whitewolf
Szerepjátékok Császára
"Wolf maga a háború" Ben
Posts: 849
Elfoglaltság: Mesélést & Játékot vállal
Utoljára online: May 12, 2022 19:55:41 GMT 1
Feb 23, 2016 20:05:49 GMT 1
|
Post by Whitewolf on Apr 24, 2016 17:15:40 GMT 1
Ha megmotozzátok a fickót megtaláljátok nála a Thomas naplójából kitépett lapot.
9.15 Péntek
Figyelnek és követnek. De nyílt helyen nem mernek rámtámadni. Nem szabad vissza mennem a KEG búvóhelyekre. Bármikor kiszúrhatnak és akkor annyi a csapatnak. Pláne, hogy holnap érkezik haza Ryuko. Mi van ha azt találja majd, hogy meghaltam? Szörnyű belegondolni. De már csak egy lépés. Ha netán mégsem élném túl az akciót akkor remélem Ryuko olvasod ezt. SZERETLEK és légy erős. Ui.: A gépemben lévő összes információt el kell tüntetni. Csak tedd tönkre DE NE rontsd el háromszor a jelszót mert akkor a belehelyezett kézigránát felrobban.
9.16 szombat
Ma szóltam Altheának. Vele talán találkozhatok anélkül, hogy gyanút fognának. Érteni fogja. Tudni fogja, hogy BÁRMI is történjék az AIDI-t NEM SZABAD HASZNÁLNI. A fegyver kész van de hetven éve is az volt. Az embereknek jó oka volt rá, hogy nem vetették be.
A vasárnap üres. Thomas soha nem élte meg, hogy megírhassa a sikereit.
-Esküszöm nem tudom ki küldött! A szolgálatnál csak fölvesszük a pénzt a megbízón keresztül és lépünk is!-Válaszolja a bérgyilkos a kérdéseitekre. -Igaza lehet- szól bele Mikisugi.- A bérgyilkosok az úgynevezett szolgálaton keresztül kapják a célpontok neveit.- aztán ha megvan a hulla akkor megkapják a pénzüket. Ezért várhatott a mi kis drága foglyunk annyit. Balszerencséjére túl sokat látott- húz elő Mikisugi a semmiből egy pisztolyt. -NE...NE...NEEEEEEEEEEEEEE /BUMM/. -A lövés viszhangzik egy darabig majd elül. Mikisugi rátok tekint miközben elteszi a fegyvert. -Ez egy véres nap.-mondja aztán sarkon fordul és elballag.
|
|
Ben
Szerepjátékok Istene
"Supreme excellence consists in breaking the enemy's resistance without fighting."
Posts: 1,151
Elfoglaltság: Elfoglalt
Utoljára online: Sept 5, 2024 6:11:38 GMT 1
Feb 24, 2016 12:12:56 GMT 1
|
Post by Ben on Apr 25, 2016 18:34:55 GMT 1
http - Igen, tudom, hogy nagyon elbasztam mindent. De Daryl... - Nagy nehezen feltápászkodom és a szemébe nézek. - Van fogalmad arról, hogy milyen érzés az, hogy ahányszor lehunyod a szemed ezt a rohadékot látod? El tudod képzelni azt a lelki és fizikai fájdalmat, amikor odalép mögéd, összeszorítja a karodat, leszaggatja a ruháid és... Ekkor lép be Max és a csapat többi tagja. Könnyekkel csillogó szemekkel nézek fel rájuk. Nem tudom, hogy mit mondjak, mit kéne mondanom. Most ők is hallották a történetet. Átkarolom a térdem, mélyeket és hangosan lélegzem, majd a karomra hajtom a fejem. Beth eközben a hullát kezdi el tapogatni. Nem is sejti... Ez a rohadék az apja volt... Ő akkor sem ezt érdemli. Hirtelen futásnak ered, reflexből, pár pillanat alatt felkelek és rohanni kezdek utána. Magára zárta az ajtót. Max próbált életet beszélni belé, én kicsit bátrabb voltam, bár hezitáltam. A kilincsre helyeztem az karom és benyitottam a lányhoz. Maxnak ennyit mondtam, pontosabban motyogtam. - Ezt... nekünk kéne... Majd beléptem, bezártam magam mögött az ajtót. - Ostobán hangzana bocsánatot kérnem, de.... sajnálom. Még mindg motyogok, és hangosan lélegzem, pedig nem is fáradtam el. Finoman léptem hozzá közelebb, talán nem én vagyok a legjobb beszélgetőpartner neki, hiszen most öltem meg az apját és ráadásul teljesen kivagyok borulva. A hátára teszem a kezét. - Figyelj... Ez... olyan hülye szituáció, magyarázkodhatok neked amennyit csak szeretnék, de... nem is ismersz... te talán csak annyit tudsz rólam, hogy én vagyok az a nő, aki lent hisztit csapot, azonba....- kifakad belőlem a sírás, de hamar elfojtom és folytatom. - Az a férfi ott lent, nyilván szeretted, ebben nem kételkedem... mindenki szereti az apját legbelül de... az a fájdalom, az a több éves szenvedés amit nekem okozott. Csak kislány voltam, amikor tette... nem is voltam teljesen magamnál.... úgy cibált közben mint egy rongybabát... Több öngyilkossági kísérlettel próbálkoztam miatta, őt láttam a tükörben... tényleg... mindenhol... Nem voltam urai a cselekedetemnek... Én...én... sajnálom. Majd felkelek, megpróbálok leülni valahova, nem akarom felette ülni, az ágyon. Szédülök, megkapaszkodom a szekrénybe, de túl késő. Ismét összecsuklok, de hamar összekapom magam. Viszont nem állok fel, csak ülök és az ajtót bámulom.
|
|
Bratti
Szerepjátékok Császára
"Ez a világ kegyetlen... De egyben gyönyörű is." - Mikasa Ackerman
Posts: 909
Elfoglaltság: Mesélést & Játékot vállal
Utoljára online: Sept 16, 2024 0:19:36 GMT 1
Feb 23, 2016 19:50:58 GMT 1
|
Post by Bratti on Apr 25, 2016 21:54:03 GMT 1
Undorodva nézek apám hullájára. Kicsit azért viszolygok tőle. - Nem fogom eltemetni… Nem érdemli meg – válaszolok Mikisugi-nak.
*** Hallom magam mögött Max hangját, de nem szeretném, hogy így lásson, ezért nem állok meg, hanem egyenesen befutok a szobámba. Végighallgatom, de nem mondok semmit. Nincs igaza… Jenna-nak is volt joga megölni őt… Egy ideig csak üvöltözök a párnámba, aztán hallom, hogy nyílik, majd zárul az ajtó. Fel sem kell nézzek, tudom, hogy Jenna az. Mert ő tette. - Felesleges bocsánatot kérned – mondom neki ridegen. Amikor megérinti a hátamat, csak annyit érezhet, hogy egy másik, jéghideg kéz kapja el a csuklóját, majd megpróbálom lerántani magam mellé az ágyra. – Talán kényelmesebb… - Mondom egy fokkal kedvesebben. Aztán kifejezéstelenül nézem, ahogy magyarázkodni próbál, majd mikor sírni kezd, csak letörlöm a könnyeit, majd megrázom a fejemet, közben a szememet forgatom. - Ugyan már, ne sírj… Hiszen vége van… Többet nem fog a közeledbe menni ez a nyomorult szarházi… - Mosolygok rá halványan. Aztán lehervad a mosoly az arcomról. – De tévedsz… Mert gyűlölöm az apámat. De csak hogy megértsd, miért vagyok pokolian mérges emiatt… - Nagy levegőt veszek, majd belekezdek. – Hét éves koromban elment a bátyám, mert túl sokat tudott, illetve nem bírta tovább ezt a terhet… Aztán folytatódott a kínzásunk, mert apám előszeretettel jutalmazott bennünket testi fenyítéssel. Aznap este különösen sokáig voltak kettesben anyával, ezért a törött ajtón átlépve meglestem őket, és láttam, mit tett az anyámmal. Aki a lelkét kitette értünk, hogy többé-kevésbé boldogan éljünk. Egészen konkrétan majdnem halálra dugta… Aztán valószínűleg olyat tett, ami apámnak nem tetszett, ráadásul én is felcsesztem az agyát, mert nem adtam oda a sörét, aztán amikor megpróbáltam megszökni, kitörte az ajtómat. Ekkor ért haza anyám… Na mindegy… Egy szóval, feláldozta magát értem… Másnap apám már bánta, amit tett, ezért engem meghagyott, mert kellett, aki fenntartsa. Továbbtűrtem, immár egyedül… De aztán sikeresen elszöktem, és így kerültem az Akadémiára… Senki sem tudja az igaz történetet, csak te. És azért mondtam el neked, mert te talán megértheted… - Várok egy percet. – Ezzel azt szerettem volna mondani, hogy amíg téged egyetlen egy alkalommal keserített meg, akármennyire is emlékszel a történtekre, addig engem kilenc éven keresztül gyötört mindennap, aztán tíz évig erre vártam, és mikor meg lett volna az alkalmam, hogy tisztázzak vele ezt-azt, aztán ha már nem lett volna rá szükség, akkor bosszút állhattam volna a családomon… De te ezt elvetted tőlem… Igazából csak emiatt borultam ki, szóval ne érezd magad szarul, max azért, mert elszalasztottunk egy megfelelő információforrást… - Várok a válaszára, aztán egy percig néma csöndben ülök, aztán így szólok hozzá. - Ha készen állsz, akkor mehetnénk kihallgatni a foglyunkat… - Ha nem akar menni, akkor vele maradok, de egyelőre nem szólok semmit. Ha jön, akkor is csendben megyek mellette, majd ha beérünk a terembe, akkor csak a falnak dőlök, és a férfira bámulok. Nincs mit kérdeznem tőle, a többiek valószínűleg megteszik helyettem. Csak elfordítom a fejemet, amikor lelövi, majd ellököm magamat a faltól, és én is kiballagok onnan, egyenesen Althea-hoz és Max-hez. - Na, mit találtatok? Mert mi nem sokat…
|
|
Geri
Lelkes fórumozó
Posts: 61
Utoljára online: Nov 26, 2017 19:55:43 GMT 1
Mar 2, 2016 18:08:36 GMT 1
|
Post by Geri on May 8, 2016 15:22:57 GMT 1
images4.fanpop.com/image/polls/575000/575958_1289270742046_full.jpg Mikor visszaérek a csoporthoz Althea rögtön jelentkezik Mikisuginál, hogy ő menne átnézni a fájlokat. Ő persze bele is megy a dologba, elvégre miért ne tenné. Mikor Mikisugi szól, hogy tartsak Altheával csak bólintok, de mikor megmondja az "okát", mosolyra húzom a számat. - Na persze, megszámolni se tudom már hányat néztem végig. - Fordulok vissza egy pillanatra Mikisugi felé és rákacsintok, majd tovább indulok a terem felé. Ott rögtön lepattanok a székre és odahúzom magam elé a laptopot, úgy hogy Althea is jól lássa, majd egyesével jól végignézek minden fájlt. Az jegyzettömbben csak 4 szót találok amik nagyon ismerősen csengenek. - Artificial intelligent defense initiative, rövidítve AIDI. A következő dokumentumban számok sorozatát találom, melyekről... - Ezekről látszik, hogy koordináták, és mivel Thomas az AIDI-vel foglalkozott, ezek valószínűleg annak koordinátái, tehát ebből levonható, hogy az AIDI mozgott. Nézd ezekről tudom, hogy Hannouji és a valamikori harmadik kerület koordinátái, tehát az utóbbi időben a város és a kerület között mozgott, vagy mozgatták. Tovább keresek a dokumentumban és egyre furcsább lesz. Különféle képeket találunk amiktől rossz sejtésem lesz. Ekkor belép Beth és érdeklődni kezd arról, hogyan haladunk. - Gyere csak be, megnéznéd te is ezeket a képeket kérlek? Végignézzük a képeket és a maradék fájlokat. Megtalálom még a KEG pár emberének névsorát, melyekből majdnem mindenkit ismerek, a többiről már hallottam, de még nem találkoztam velük, tudom hogy ezt Mikisugi irta, hiszen ezt a névsort én is kézbe kaptam. A két lányhoz fordulok. - Szeretném ha elmondanátok a véleményeteket minderről, mielőtt én is megosztom veletek az enyémet, hogy lássam mennyire egyezik. Annyit mondok, hogy nekem két feltevésem van, melyek közül az egyiknek részben biztosan igaznak kellene lenni, mert ha nem így van akkor valami nagyon nem stimmel, legalábbis a gondolatmenetemmel. Beth, te nézd meg nyugodtan azokat a dokumentumokat amikről lekéstél az előbb. - Mosolygom a lányokra, majd megvárom, hogy elmondják, ők mit gondolnak, majd én is belekezdek.
|
|